Stevie Ray Vaughan

Ήταν 27 Αυγούστου του 1990, και ο προικισμένος κιθαρίστας του ηλεκτρικού blues, Stevie Ray Vaughan επέστρεφε στο Σικάγο, από το Γουισκόνσιν, όπου είχε μεταβεί για να παίξει σε μια πετυχημένη συναυλία στο Alpine Village, μαζί με τους Eric Clapton, Robert Cray, Buddy Guy και τον αδελφό του Jimmie Vaughan.

Γυρνώντας στο Σικάγο, λίγο πριν τη 01:00 π.μ., το ελικόπτερο που μεταφέρει τον Στιβ πέφτει δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, σκοτώνοντας τον ίδιο και άλλους τέσσερις επιβαίνοντες. Ο Stevie ήταν 36 ετών. Η έρευνα για την πτώση του ελικοπτέρου απέδωσε την ευθύνη σε λάθη του χειριστή

Το κακό όνειρο του Stevie…

Συγκλονιστικό είναι ότι, το πρωινό της 26 Αυγούστου του 1990, ο Vaughan είπε στην μπάντα του και τα μέλη του πληρώματος για ένα φρικτό εφιάλτη που είχε δει το βράδυ, στον οποίο είδε την δική του κηδεία και χιλιάδες να πενθούν! Είχε "τρομοκρατηθεί, αλλά ένιωθε ειρήνη".

Βιογραφία

Ο Stevie Ray Vaughan (γνωστός και με τα αρχικά: SRV) γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1954 σε μια μικρή πόλη του Τέξας, το Oak Cliff, μόλις τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το Ντάλας, και από μικρός αφοσιώθηκε στην ακρόαση δίσκων τού μπλουζ από ονόματα όπως οι Τ-Bone Walker, Β.Β., Albert και Freddie King, Muddy Waters, μαζί με καλλιτέχνες από τον χώρο της τζαζ, όπως οι Wes Montgomery, Kenny Burrell και Django Reinhardt, ενώ από τον χώρο του ροκ το ενδιαφέρον του είχε επικεντρωθεί στους Yardbirds, Cream, και οι κιθαρίστες Lonnie Mack και Jimi Hendrix.

Οι γονείς του, Big Jim και Martha, ήταν μουσικόφιλοι και έπαιζαν μάλιστα διάφορα όργανα, ενώ στο σπίτι τους επισκέπτες ήταν συχνά γνωστά ονόματα της πόλης, κυρίως από τον χώρο της country.

Από το 1972, τελειώνοντας το Γυμνάσιο, άρχισε να φτιάχνει τα πρώτα του συγκροτήματα, ‘The Chantones’, ‘Nightcrawlers’, ‘Α Cast Of Thousands’, με τους οποίους κυκλοφόρησε και το πρώτο του τραγούδι για μία συλλογή το 1971, στη συνέχεια ‘Paul Ray and the Cobras’, με τους οποίους ηχογράφησε το ‘Texas Clover’ το 1974 και το 1977 φτιάχνει τους ‘Triple Threat Revue’, με τραγουδίστρια τη Lou Ann Burton, η οποία θα μείνει για λίγο και στο επόμενο συγκρότημα που θα φτιάξει το 1979, με το όνομα ‘Double Trouble’.

Το 1982 ο γνωστός παραγωγός Jerry Wexler θα τον προσέξει στο κλαμπ “Continental” του Όστιν όπου έπαιζε και θα μεσολαβήσει να παίξει στο φεστιβάλ του Μοντρέ εκείνης της χρονιάς.

Η εμφάνισή του εκεί θα εντυπωσιάσει τον David Bowie, που θα τον καλέσει να παίξει στο άλμπουμ του ‘Let's Dance’. Εκτός από το ομώνυμο τραγούδι, ο Stevie έπαιζε και στο ‘China Girl’, που ήταν η άλλη επιτυχία του άλμπουμ. Είναι χαρακτηριστικό το ότι ο Stevie Ray Vaughan και οι Double Trouble ήταν το μοναδικό συγκρότημα που έπαιξε εκείνη τη χρονιά στο φεστιβάλ του Μοντρέ χωρίς να έχει υπογράψει δισκογραφικό συμβόλαιο. Ο Bowie θα τον καλέσει να πάρει μέρος και στην περιοδεία του εκείνη την περίοδο, αλλά ο Vaughan θα εξαφανισθεί για πέντε μέρες και θα πάει να παρακολουθήσει την κηδεία τού Muddy Waters· στη συνέχεια θα αποφασίσει ότι ο ήχος του Bowie ήταν αρκετά ‘ποπ’ γι' αυτόν και δεν θα συνεχίσει τη συνεργασία του μαζί του.

Η κυκλοφορία του άλμπουμ του ‘Texas Flood’ έκανε πολλούς να παρατηρήσουν την ομοιότητα που παρουσίαζε το παίξιμό του με αυτό του Jimi Hendrix. Ο πρόωρος θάνατος και των δύο συν του ότι ο Stevie Ray Vaughan πριν πεθάνει είχε κυκλοφορήσει τέσσερα στούντιο άλμπουμ και ένα Live μέσα σε περίπου έξι χρόνια, δηλαδή όσα σχεδόν και ο Hendrix, μεγάλωσε τον θρύλο που ακολούθησε τον θάνατό του, όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως με αρκετούς ταλαντούχους καλλιτέχνες που πεθαίνουν ξαφνικά σε νεαρή ηλικία.

Το πρώτο άλμπουμ των Double Trouble, το ‘Texas Flood’, ηχογραφήθηκε μέσα σε τρεις μέρες και η επιτυχία που γνώρισε οδήγησε σε μία ακόμα αναβίωση των μπλουζ στη δεκαετία του '80, που έφερε ξανά στην επικαιρότητα ονόματα όπως οι Allman Brothers και ο John Lee Hooker, που είχε δηλώσει ότι ήταν φανατικός φίλος της μουσικής του Stevie Ray Vaughan και υπήρχε μία αμοιβαία εκτίμηση από τον ένα για τον άλλον, αφού και ο Vaughan δήλωνε θαυμαστής τού Hooker. Όλη αυτή η κίνηση για τα μπλουζ βοήθησε και ονόματα όπως οι Georgia Satellites στο να έλθουν στην επικαιρότητα.

Μέχρι τότε τα μπλουζ αποτελούσαν μία ανάμνηση για τους φίλους της μουσικής, που είχε ως ορόσημο τη δεκαετία του '60 και τελευταίο μεγάλο όνομα τους Allman Brothers, οι οποίοι όμως στα μέσα του '70 είχαν πάψει να έχουν πια μεγάλη απήχηση στο κοινό. Στη δεκαετία του '80, ανάλογο ήχο είχε μόνον ο Robert Cray, που και αυτός γνώρισε επιτυχία.

Ο SVR έπαιζε με διάφορες κιθάρες κατά τη διάρκεια της καριέρας του αλλά η αγαπημένη του κιθάρα και αυτή που χρησιμοποιούσε περισσότερο ήταν μία κιθάρα που την αποκαλούσε Number One και που αγοράστηκε στα μέσα της δεκαετίας του'70 από το κατάστημα του Ray Hennig's Heart of Texas, στο Austin του Texas.

Ο Stevie Ray Vaughan ήταν το τελευταίο πραγματικά μεγάλο όνομα που εμφανίστηκε από έναν μουσικό χώρο που για αρκετές γενιές κρατάει σταθερά την επαφή μεταξύ του ροκ εντ ρολ και του μπλουζ, που έχει πίσω του περισσότερο από έναν ολόκληρο αιώνα σημαντικής παρουσίας στα μουσικά δρώμενα, είναι μάλιστα ένα από τα λίγα είδη μουσικής που δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τα κατά καιρούς νέα εμφανιζόμενα μουσικά ρεύματα.

Τα προβλήματα που προέκυψαν αργότερα με αλκοόλ και ναρκωτικά φρέναραν αρκετά την επιτυχία του σε μία πορεία που θύμιζε σε μερικά σημεία της αυτή που είχε ο Jimi Hendrix, ο οποίος, όπως και ο Stevie Ray Vaughan, έπαιξε αρκετά χρόνια σε μικρούς χώρους μέχρι να γίνει γνωστός.

Η δισκογραφία του: Texas Flood (1983), Couldn’t Stand The Weather (1984), Soul To Soul (1985), Live Alive (1986), In Step (1989), Family Style (1990), The Sky Is Crying (1991)